Ok so now we are landed and settling here in our temporary home in Portugal! Got our NIF-number (Portugese tax number), a temporary place to stay and a Portugese car and phone-number…. That wasn’t too bad, no government dislikes it if you wanna pay tax and every car-seller is happy and willing to sell you a car;-) Pre-paid sim same thing!

Still the world is in trouble and the same holds for Portugal, it is difficult to make an appointment here and there and lots of places are still in lock-down. What makes us happy and what is a learning experience which we love is the spirit and kindness of the Portugese people who are respectful, friendly, willing to help and share, and stay positive although the situation for most of them is much harder than for most people in the good old Netherlands which we left.

We miss our Purmerend neighbours, their kids, family, friends, also our working-friends although we still connect through all modern things like Facebook and Apps and so. That was expected. What we didn’t realize was that we would find it so hard to miss to have a place for ourselves to call our own. So that’s why besides all the stuff we have to arrange legally we are most of all looking for a new home, so we can really start our adventure here. Build a new recording and sewing studio, plant some trees, and have a place to invite our friends and new and old neighbours!

Our love is strong, the weather nice and the spirit up, so we continue the journey and enjoy all good vibes. Stay tuned!

Niets komt makkelijk

Ok we zijn geland en aan het wennen in ons tijdelijke verbijf hier in Portugal! We hebben onze NIF binnen (Portugees fiscaal nummer), een tijdelijke plek om te wonen, een Portugese auto en een Portugees telefoonnummer…. Dat was niet al te moeilijk, geen enkele overheid vindt het vervelend als je belasting wilt betalen, elke auto-verkoper wil je graag een auto verkopen en hetzelfde geldt voor een pre-paid sim-kaartje;-)

Desondanks is net zoals in de hele wereld ook in Portugal nogal wat aan de hand. Het is moeilijk om afspraken te maken met overheidsinstanties die dicht zijn net zoals veel andere zaken die nog steeds gesloten zijn door de huidige situatie. Wat ons gelukkig maakt en waar we veel en dankbaar van leren is de geestesgesteldheid en liefde van de Portugese mensen die respectvol, vriendelijk en altijd bereid zijn om te helpen en delen, en bovenal positief blijven ondanks dat ze het voor het grootste deel veel zwaarder hebben dan de meeste mensen in het goede oude Nederland dat we hebben verlaten.

We missen onze ouwe Purmerendse buurtjes, hun kinderen (T & J dikke knuf), familie en vrienden ook van het werk, ook al blijven we natuurlijk altijd een beetje digitaal verbonden nog. Dat hadden we wel verwacht. Wat we ons niet zo goed gerealiseerd hadden was dat we vooral een eigen huisje zo zouden missen. Vandaar dat we naast alle officiële dingetjes die we nog moeten regelen vooral nu de focus hebben op een nieuw plekje zoeken voor onszelf, waar we een nieuwe geluids-, en naai-studio kunnen gaan bouwen, een hoop bomen planten en onze nieuwe en oude buren en vrienden kunnen uitnodigen zodat we ons nieuwe avontuur echt vorm kunnen gaan geven!

Ondertussen is onze liefde sterk, het weer superlekker en we hebben er goede moed en zin in, dus we vervolgen onze reis met vertrouwen en genieten van alle mooie dingen die op ons pad komen! We houden jullie op de hoogte, stay tuned!

“nothing human is alien to us” (so the cannibal said)

Publius Terentius Afer

Stacks of boxes getting higher, emptied closets, give this away, trash or keep that. Some of this is pretty easy to decide, while other things bring lots of emotions.

Hard to decide because of the monetary value they represent? No, not at all, makes you wonder why we bought some of the stuff anyway and rethink what really matters. Doesn’t hurt a bit, it even frees the mind. We realize the most important things to us are our tools, instruments and other materials that are handy for building, creating and making things ourselves.

All that was hidden in closed boxes for the past six years can go, no problems, but: What to do with old teddy-bears missing an eye or an ear? What to do with all band-meeting-reports, posters and tapes collected from almost every show in 35 years?

Things can get really emotional!

It’s a real good feeling to share and relive those memories, we laugh a lot and shed some tears the same time. Friends, family and we are happy with the items we give away and luckily we found a loving shelter for those old bears! (Thanks Margot, love you! (and the bears ofcourse!))

Never imagined it is almost impossible to trash an old innocent fluffy teared-up teddy bear but we consider it as a lesson on the University of Life!

Two weeks left to finish this phase before we gonna transfer all belongings and reunite again in Portugal in a month or so.

One more thing: We take our beloved troll with us, seems like he is getting ready and is comfortable with the perspective;-)

Emoties

“niets menselijks is ons vreemd” (zei de kannibaal)

Publius Terentius Afer

De stapels met dozen worden groter en de kasten raken leeg. Wat neem je mee, wat geef je weg en wat brengen we naar de milieustraat.

Sommige keuzes zijn makkelijk en andere heel moeilijk. Moeilijk omdat het geldelijke waarde heeft? Welnee, het gaat vooral om emoties. We vragen ons af en toe af waarom we sommige dingen überhaupt gekocht hebben en komen er steeds meer achter wat nou écht van belang is. Doet geen pijn, het geeft zelfs een gevoel van bevrijding. Wat vooral overblijft zijn de spullen waar we weer nieuwe dingen mee kunnen maken, ons gereedschap, instrumenten, fournituren en andere dingen om iets mee te kunnen creëren.

Alles wat zes jaar op een plank in de kast opgeborgen was, mag nu echt wel een keer weg. Geen probleem, maar wat te doen met de oude teddyberen? Ze zijn echt oud. Als je ze oppakt, vallen ze bijna uit elkaar. Weggooien blijkt toch moeilijk. Ze zaten ons zo lief aan te kijken, gaat door merg en been. En wat te doen met het verleden van alle bandjes waar je in gespeeld hebt. Verslagen van band-vergaderingen, krantenknipsels, posters en cassettebandjes van optredens tot 35 jaar terug.

Dan wordt het wel even emotioneel!

Het is een heel fijn gevoel om samen alle herinneringen van ons leven nog eens op te halen en met elkaar te delen. We lachen wat af en laten af en toe een traan. Gelukkig zijn onze vrienden, familie en wij blij met de dingen die we weggeven en misschien wel het belangrijkste; we hebben een toevluchtsoord gevonden voor die ouwe lieve beertjes. (Dank Margot, we houden van je! (en van de beren natuurlijk!))

Nooit gedacht dat het zo goed als onmogelijk is om ouwe knuffelberen in een vuilnisbak te gooien maar we beschouwen het als een wijze les van de School van het Leven!

Nog twee weken voordat het hele zwikkie in de verhuiswagen verdwijnt om over een maand ongeveer weer met ons samen te komen in Portugal.

Oh ja, we nemen onze geliefde trol natuurlijk mee, die is er helemaal klaar voor straalt hij uit;-)

While it seems like nothing is certain in these days we decided to follow our dreams right now. Like Winston Churchill already pointed out some time ago: “Never Waste a Good Crisis!”.

Perfect time to make the move and start a new way of living! Sold our house in the Netherlands and rented a quinta (farm) in Central Portugal to start looking for our own place, a sanctuary where we want to welcome and shelter good friends, birds, animals, plants trees and veggies, singers, poets, musicians, writers and philosophers, with lots of love and creativity.

So that’s for the dreaming part, reality is we are now living in a big mess: packing up things and making a tight selection of all stuff we’ve been collecting through the years;-)

No problem, really looking forward to make the move!

We gaan het gewoon doen!

Terwijl het lijkt of niets meer zeker is in deze dagen hebben we besloten om juist nu onze droom te volgen. Zoals Winston Churchill al zei: “Never Waste a Good Crisis!”.

Perfect moment om een nieuw leven te beginnen! We hebben ons huis verkocht en een boerderij gehuurd in Centraal Portugal zodat we van daaruit kunnen zoeken naar ons eigen plekje, een toevluchtsoord waar we goede vrienden, vogels, dieren, planten, groentjes uit eigen tuin, bomen, zangers, dichters, muzikanten, schrijvers en filosofen met veel liefde en creativiteit gaan ontvangen.

Tot zover de droom, de realiteit is dat we nu met één grote bende in huis zitten: alles inpakken, strenge selectie maken van de spullen die we in de loop der jaren hebben verzameld;-)

Geen probleem, we hebben er zin in!